بررسی آزمایشگاهی ضربه‌های دانه‌های رسوب بر حوضچه آرامش سدها

مقاله حاضر وجود رابطه تجربی برای تعیین در­صد خوردگی بتن حوضچه­های آرامش بر اثر ضربه دانه­های رسوبات جریان واریزه­ای را بررسی می­نماید. بررسی تحقیقات پیشین نشان می­دهد که در آزمایش­های تحقیقات پیشین، مخلوطی از ضربه و سایش مدل­سازی گردیده است بدون این که سهم ضربه در آن­ها مشخص باشد و قطر دانه­های رسوب نیز در حد قطرهای رسوب متداول در جریان­های واریزه­ای نیست. بنابراین در مقاله حاضر، روش آزمایشگاهی پیشنهاد گردیده است که اثر ضربه رسوبات درشت دانه جریان واریزه­ای بر روی دال­های بتنی حوضچه­های آرامش را بررسی می­کند. بر اساس روابط همبستگی بررسی شده در سری اول آزمایش­ها، وجود رابطه مستقیم تجربی بین درصد خوردگی دال بتنی با انرژی پتانسیل تجمعی در واحد وزن دال بتنی اثبات شده است و بر اساس خطای روابط خطی، توانی و نمایی با داده­های آزمایش­های سری اول، حداقل بودن میانگین خطای نسبی رابطه توانی نسبت به آزمایش تایید گردیده است. بنابراین رابطه توانی بین درصد خوردگی و انرژی پتانسیل تجمعی در واحد وزن بتن دال، پیشنهاد گردیده است. اثر وجود آب در حوضچه آرامش در کاهش سرعت ضربه هنگام برخورد بحث گردیده و نشان داده شده است که نتایج رابطه تجربی و پیشنهادی برای عمق­های نسبی کمتر از واحد، خطای نسبی کمتر از 10% نسبت به حالت دخیل نمودن وجود آب، خواهد داشت و این تحلیل­ها نشان می­دهد که اثر وجود آب در دانه­های رسوب ریزتر در سیلاب­های معمولی تعیین کننده و قابل توجه بوده و ممکن است تا 90% سرعت برخورد را کاهش دهد.